De Trechterbekercultuur
De verschillende groepen van de Trechterbekercultuur.

De Noordgroep is het oudste. De Westgroep, waartoe de Drentse hunebedden behoren, is daar uit ontstaan. Beide groepen stonden met elkaar in contact. De Oost- en Zuidoost groepen hadden heel ander tradities. De mensen van de Zuidoost groep bouwden bijvoorbeeld geen hunebedden.
De Trechterbekercultuur, de samenleving van de hunebedbouwers, was verbreid over een groot deel van Noord-Europa. De vroegste wortels liggen in het zuiden van Denemarken en het noordelijkste puntje van Duitsland. Daar werden groepen jagers beïnvloed door boeren uit het zuiden. Ze schakelden over op een boerenbestaan. In die tijd gingen ze al hun kenmerkende aardewerk maken. In Polen gebeurde dat rond 4000 voor Chr. hetzelfde. Pas rond 3500 voor Chr. werden ook grote stenen grafmonumenten gebouwd. Vanaf die tijd verbreidde de Trechterbekercultuur zich snel over andere streken: het zuiden van Zweden, de Oostzeekust, Noordwest-Duitsland en Noordoost-Nederland. Al die mensen deelden een aantal gebruiken zoals de versiering van het aardewerk en de vorm van het vuurstenen gereedschap. Toch zijn er wel verschillen te onderscheiden binnen dat grote gebied. En niet alle Trechterbekergroepen bouwden hunebedden. Dat kon alleen op de plaatsen waar grote keien te vinden waren.
Kaart van het verpreidingsgebied van de Trechterbekervolken.
Specifiek aardewerk van het Trechterbekervolk.